riamicare
Italian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ri.a.miˈka.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧a‧mi‧cà‧re
Verb
riamicàre (first-person singular present riamìco, first-person singular past historic riamicài, past participle riamicàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of riamicàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | riamicàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | riamicàndo | |||
| present participle | riamicànte | past participle | riamicàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | riamìco | riamìchi | riamìca | riamichiàmo | riamicàte | riamìcano |
| imperfect | riamicàvo | riamicàvi | riamicàva | riamicavàmo | riamicavàte | riamicàvano |
| past historic | riamicài | riamicàsti | riamicò | riamicàmmo | riamicàste | riamicàrono |
| future | riamicherò | riamicherài | riamicherà | riamicherémo | riamicheréte | riamicherànno |
| conditional | riamicherèi | riamicherésti | riamicherèbbe, riamicherébbe | riamicherémmo | riamicheréste | riamicherèbbero, riamicherébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | riamìchi | riamìchi | riamìchi | riamichiàmo | riamichiàte | riamìchino |
| imperfect | riamicàssi | riamicàssi | riamicàsse | riamicàssimo | riamicàste | riamicàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| riamìca | riamìchi | riamichiàmo | riamicàte | riamìchino | ||
| negative imperative | non riamicàre | non riamìchi | non riamichiàmo | non riamicàte | non riamìchino | |
Related terms
- riamicarsi