riammattonare
Italian
Etymology
From ri- + ammattonare.
Pronunciation
- IPA(key): /ri.am.mat.toˈna.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧am‧mat‧to‧nà‧re
Verb
riammattonàre (first-person singular present riammattóno, first-person singular past historic riammattonài, past participle riammattonàto, auxiliary avére)
- to repave
Conjugation
Conjugation of riammattonàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | riammattonàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | riammattonàndo | |||
| present participle | riammattonànte | past participle | riammattonàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | riammattóno | riammattóni | riammattóna | riammattoniàmo | riammattonàte | riammattónano |
| imperfect | riammattonàvo | riammattonàvi | riammattonàva | riammattonavàmo | riammattonavàte | riammattonàvano |
| past historic | riammattonài | riammattonàsti | riammattonò | riammattonàmmo | riammattonàste | riammattonàrono |
| future | riammattonerò | riammattonerài | riammattonerà | riammattonerémo | riammattoneréte | riammattonerànno |
| conditional | riammattonerèi | riammattonerésti | riammattonerèbbe, riammattonerébbe | riammattonerémmo | riammattoneréste | riammattonerèbbero, riammattonerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | riammattóni | riammattóni | riammattóni | riammattoniàmo | riammattoniàte | riammattónino |
| imperfect | riammattonàssi | riammattonàssi | riammattonàsse | riammattonàssimo | riammattonàste | riammattonàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| riammattóna | riammattóni | riammattoniàmo | riammattonàte | riammattónino | ||
| negative imperative | non riammattonàre | non riammattóni | non riammattoniàmo | non riammattonàte | non riammattónino | |