rianaigh
Irish
Etymology
rian (“course, path; mark, trace, track; jink; power of movement, vigor; (traditional) genealogy”) + -igh
Verb
rianaigh (present analytic rianaíonn, future analytic rianóidh, verbal noun rianú, past participle rianaithe)
- to mark out, trace, indent, chart, track
- (carpentry) to gauge
- (law) to deduce (a title)
- (card games) to jink
- (biology, evolution) to trace back
- (physics) to sweep
Conjugation
conjugation of rianaigh (second conjugation)
| verbal noun | rianú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | rianaithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | rianaím | rianaíonn tú; rianaír† |
rianaíonn sé, sí | rianaímid; rianaíonn muid |
rianaíonn sibh | rianaíonn siad; rianaíd† |
a rianaíonn; a rianaíos | rianaítear |
| past | rianaigh mé; rianaíos | rianaigh tú; rianaís | rianaigh sé, sí | rianaíomar; rianaigh muid | rianaigh sibh; rianaíobhair | rianaigh siad; rianaíodar | a rianaigh / ar rianaigh* |
rianaíodh |
| past habitual | rianaínn | rianaíteá | rianaíodh sé, sí | rianaímis; rianaíodh muid | rianaíodh sibh | rianaídís; rianaíodh siad | a rianaíodh / a rianaíodh* |
rianaítí |
| future | rianóidh mé; rianód; rianóchaidh mé† |
rianóidh tú; rianóir†; rianóchaidh tú† |
rianóidh sé, sí; rianóchaidh sé, sí† |
rianóimid; rianóidh muid; rianóchaimid†; rianóchaidh muid† |
rianóidh sibh; rianóchaidh sibh† |
rianóidh siad; rianóid†; rianóchaidh siad† |
a rianóidh; a rianós; a rianóchaidh†; a rianóchas† | rianófar; rianóchar† |
| conditional | rianóinn; rianóchainn† | rianófá; rianóchthᆠ| rianódh sé, sí; rianóchadh sé, sí† | rianóimis; rianódh muid; rianóchaimis†; rianóchadh muid† | rianódh sibh; rianóchadh sibh† | rianóidís; rianódh siad; rianóchadh siad† | a rianódh; a rianóchadh† / a rianódh*; a rianóchadh*† |
rianófaí; rianóchthaí† |
| subjunctive | ||||||||
| present | go rianaí mé; go rianaíod† |
go rianaí tú; go rianaír† |
go rianaí sé, sí | go rianaímid; go rianaí muid |
go rianaí sibh | go rianaí siad; go rianaíd† |
— | go rianaítear |
| past | dá rianaínn | dá rianaíteá | dá rianaíodh sé, sí | dá rianaímis; dá rianaíodh muid |
dá rianaíodh sibh | dá rianaídís; dá rianaíodh siad |
— | dá rianaítí |
| imperative | ||||||||
| – | rianaím | rianaigh | rianaíodh sé, sí | rianaímis | rianaígí; rianaídh† |
rianaídís | — | rianaítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form