riannoiare
Italian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ri.an.noˈja.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧an‧no‧ià‧re
Verb
riannoiàre (first-person singular present riannòio, first-person singular past historic riannoiài, past participle riannoiàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of riannoiàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | riannoiàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | riannoiàndo | |||
| present participle | riannoiànte | past participle | riannoiàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | riannòio | riannòi | riannòia | riannoiàmo | riannoiàte | riannòiano |
| imperfect | riannoiàvo | riannoiàvi | riannoiàva | riannoiavàmo | riannoiavàte | riannoiàvano |
| past historic | riannoiài | riannoiàsti | riannoiò | riannoiàmmo | riannoiàste | riannoiàrono |
| future | riannoierò | riannoierài | riannoierà | riannoierémo | riannoieréte | riannoierànno |
| conditional | riannoierèi | riannoierésti | riannoierèbbe, riannoierébbe | riannoierémmo | riannoieréste | riannoierèbbero, riannoierébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | riannòi | riannòi | riannòi | riannoiàmo | riannoiàte | riannòino |
| imperfect | riannoiàssi | riannoiàssi | riannoiàsse | riannoiàssimo | riannoiàste | riannoiàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| riannòia | riannòi | riannoiàmo | riannoiàte | riannòino | ||
| negative imperative | non riannoiàre | non riannòi | non riannoiàmo | non riannoiàte | non riannòino | |