riavere
Italian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ri.aˈve.re/
- Rhymes: -ere
- Hyphenation: ri‧a‧vé‧re
Verb
riavére (first-person singular present riò, first-person singular past historic rièbbi or riébbi, past participle riavùto, first-person singular future riavrò, first-person singular subjunctive riàbbia, second-person singular imperative riàbbi, auxiliary avére) (transitive)
- to have again
- to get (something) back, to recover (an item, money, etc.)
- to regain (one's health, etc.)
Conjugation
Conjugation of riavére (-ere; irregular) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | riavére | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | riavèndo | |||
| present participle | riavènte, riabbiènte | past participle | riavùto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | riò | riài | rià | riabbiàmo | riavéte | riànno |
| imperfect | riavévo | riavévi | riavéva | riavevàmo | riavevàte | riavévano |
| past historic | rièbbi, riébbi | riavésti | rièbbe, riébbe | riavémmo | riavéste | rièbbero, riébbero |
| future | riavrò | riavrài | riavrà | riavrémo | riavréte | riavrànno |
| conditional | riavrèi | riavrésti | riavrèbbe, riavrébbe | riavrémmo | riavréste | riavrèbbero, riavrébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | riàbbia | riàbbia | riàbbia | riabbiàmo | riabbiàte | riàbbiano |
| imperfect | riavéssi | riavéssi | riavésse | riavéssimo | riavéste | riavéssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| riàbbi | riàbbia | riabbiàmo | riabbiàte | riàbbiano | ||
| negative imperative | non riavére | non riàbbia | non riabbiàmo | non riabbiàte | non riàbbiano | |
Related terms
Further reading
- riavere in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana