riavvitare
Italian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ri.av.viˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧av‧vi‧tà‧re
Verb
riavvitàre (first-person singular present riavvìto, first-person singular past historic riavvitài, past participle riavvitàto, auxiliary avére)
- to screw (in or down) again
Conjugation
Conjugation of riavvitàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | riavvitàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | riavvitàndo | |||
| present participle | riavvitànte | past participle | riavvitàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | riavvìto | riavvìti | riavvìta | riavvitiàmo | riavvitàte | riavvìtano |
| imperfect | riavvitàvo | riavvitàvi | riavvitàva | riavvitavàmo | riavvitavàte | riavvitàvano |
| past historic | riavvitài | riavvitàsti | riavvitò | riavvitàmmo | riavvitàste | riavvitàrono |
| future | riavviterò | riavviterài | riavviterà | riavviterémo | riavviteréte | riavviterànno |
| conditional | riavviterèi | riavviterésti | riavviterèbbe, riavviterébbe | riavviterémmo | riavviteréste | riavviterèbbero, riavviterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | riavvìti | riavvìti | riavvìti | riavvitiàmo | riavvitiàte | riavvìtino |
| imperfect | riavvitàssi | riavvitàssi | riavvitàsse | riavvitàssimo | riavvitàste | riavvitàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| riavvìta | riavvìti | riavvitiàmo | riavvitàte | riavvìtino | ||
| negative imperative | non riavvitàre | non riavvìti | non riavvitiàmo | non riavvitàte | non riavvìtino | |