ridistillare
Italian
Etymology
From ri- + distillare.
Verb
ridistillàre (first-person singular present ridistìllo, first-person singular past historic ridistillài, past participle ridistillàto, auxiliary avére)
- to redistil
Conjugation
Conjugation of ridistillàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | ridistillàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | ridistillàndo | |||
| present participle | ridistillànte | past participle | ridistillàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | ridistìllo | ridistìlli | ridistìlla | ridistilliàmo | ridistillàte | ridistìllano |
| imperfect | ridistillàvo | ridistillàvi | ridistillàva | ridistillavàmo | ridistillavàte | ridistillàvano |
| past historic | ridistillài | ridistillàsti | ridistillò | ridistillàmmo | ridistillàste | ridistillàrono |
| future | ridistillerò | ridistillerài | ridistillerà | ridistillerémo | ridistilleréte | ridistillerànno |
| conditional | ridistillerèi | ridistillerésti | ridistillerèbbe, ridistillerébbe | ridistillerémmo | ridistilleréste | ridistillerèbbero, ridistillerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | ridistìlli | ridistìlli | ridistìlli | ridistilliàmo | ridistilliàte | ridistìllino |
| imperfect | ridistillàssi | ridistillàssi | ridistillàsse | ridistillàssimo | ridistillàste | ridistillàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| ridistìlla | ridistìlli | ridistilliàmo | ridistillàte | ridistìllino | ||
| negative imperative | non ridistillàre | non ridistìlli | non ridistilliàmo | non ridistillàte | non ridistìllino | |