Italian
Etymology
From Latin religāre.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ri.leˈɡa.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧le‧gà‧re
Verb
rilegàre (first-person singular present rilégo or rilègo[2], first-person singular past historic rilegài, past participle rilegàto, auxiliary avére) (transitive)
- to bind (books)
- to tie or bind again; retie, rebind, reconnect
Conjugation
Conjugation of rilegàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| rilegàre
|
| avére
|
rilegàndo
|
| rilegànte
|
rilegàto
|
| indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
| present
|
rilégo, rilègo
|
riléghi, rilèghi
|
riléga, rilèga
|
rileghiàmo
|
rilegàte
|
rilégano, rilègano
|
| imperfect
|
rilegàvo
|
rilegàvi
|
rilegàva
|
rilegavàmo
|
rilegavàte
|
rilegàvano
|
| past historic
|
rilegài
|
rilegàsti
|
rilegò
|
rilegàmmo
|
rilegàste
|
rilegàrono
|
| future
|
rilegherò
|
rilegherài
|
rilegherà
|
rilegherémo
|
rilegheréte
|
rilegherànno
|
| conditional
|
rilegherèi
|
rilegherésti
|
rilegherèbbe, rilegherébbe
|
rilegherémmo
|
rilegheréste
|
rilegherèbbero, rilegherébbero
|
| subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
| present
|
riléghi, rilèghi
|
riléghi, rilèghi
|
riléghi, rilèghi
|
rileghiàmo
|
rileghiàte
|
riléghino, rilèghino
|
| imperfect
|
rilegàssi
|
rilegàssi
|
rilegàsse
|
rilegàssimo
|
rilegàste
|
rilegàssero
|
| imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
|
riléga, rilèga
|
riléghi, rilèghi
|
rileghiàmo
|
rilegàte
|
riléghino, rilèghino
|
| negative imperative
|
|
non rilegàre
|
non riléghi, non rilèghi
|
non rileghiàmo
|
non rilegàte
|
non riléghino, non rilèghino
|
References
Anagrams