rimandus
Latin
Etymology
Future passive participle of rīmor
Participle
rīmandus (feminine rīmanda, neuter rīmandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | rīmandus | rīmanda | rīmandum | rīmandī | rīmandae | rīmanda | |
| genitive | rīmandī | rīmandae | rīmandī | rīmandōrum | rīmandārum | rīmandōrum | |
| dative | rīmandō | rīmandae | rīmandō | rīmandīs | |||
| accusative | rīmandum | rīmandam | rīmandum | rīmandōs | rīmandās | rīmanda | |
| ablative | rīmandō | rīmandā | rīmandō | rīmandīs | |||
| vocative | rīmande | rīmanda | rīmandum | rīmandī | rīmandae | rīmanda | |