rimpasticciare
Italian
Etymology
From ri- + impasticciare.
Verb
rimpasticciàre (first-person singular present rimpastìccio, first-person singular past historic rimpasticciài, past participle rimpasticciàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of rimpasticciàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | rimpasticciàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | rimpasticciàndo | |||
| present participle | rimpasticciànte | past participle | rimpasticciàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | rimpastìccio | rimpastìcci | rimpastìccia | rimpasticciàmo | rimpasticciàte | rimpastìcciano |
| imperfect | rimpasticciàvo | rimpasticciàvi | rimpasticciàva | rimpasticciavàmo | rimpasticciavàte | rimpasticciàvano |
| past historic | rimpasticciài | rimpasticciàsti | rimpasticciò | rimpasticciàmmo | rimpasticciàste | rimpasticciàrono |
| future | rimpasticcerò | rimpasticcerài | rimpasticcerà | rimpasticcerémo | rimpasticceréte | rimpasticcerànno |
| conditional | rimpasticcerèi | rimpasticcerésti | rimpasticcerèbbe, rimpasticcerébbe | rimpasticcerémmo | rimpasticceréste | rimpasticcerèbbero, rimpasticcerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | rimpastìcci | rimpastìcci | rimpastìcci | rimpasticciàmo | rimpasticciàte | rimpastìccino |
| imperfect | rimpasticciàssi | rimpasticciàssi | rimpasticciàsse | rimpasticciàssimo | rimpasticciàste | rimpasticciàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| rimpastìccia | rimpastìcci | rimpasticciàmo | rimpasticciàte | rimpastìccino | ||
| negative imperative | non rimpasticciàre | non rimpastìcci | non rimpasticciàmo | non rimpasticciàte | non rimpastìccino | |