Italian
Etymology
From rin- + centrare.
Pronunciation
- IPA(key): /rin.t͡ʃenˈtra.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: rin‧cen‧trà‧re
Verb
rincentràre (first-person singular present rincèntro or rincéntro[1], first-person singular past historic rincentrài, past participle rincentràto, auxiliary avére) (transitive)
- to recentre / recenter
Conjugation
Conjugation of rincentràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| rincentràre
|
| avére
|
rincentràndo
|
| rincentrànte
|
rincentràto
|
| indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
| present
|
rincèntro, rincéntro
|
rincèntri, rincéntri
|
rincèntra, rincéntra
|
rincentriàmo
|
rincentràte
|
rincèntrano, rincéntrano
|
| imperfect
|
rincentràvo
|
rincentràvi
|
rincentràva
|
rincentravàmo
|
rincentravàte
|
rincentràvano
|
| past historic
|
rincentrài
|
rincentràsti
|
rincentrò
|
rincentràmmo
|
rincentràste
|
rincentràrono
|
| future
|
rincentrerò
|
rincentrerài
|
rincentrerà
|
rincentrerémo
|
rincentreréte
|
rincentrerànno
|
| conditional
|
rincentrerèi
|
rincentrerésti
|
rincentrerèbbe, rincentrerébbe
|
rincentrerémmo
|
rincentreréste
|
rincentrerèbbero, rincentrerébbero
|
| subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
| present
|
rincèntri, rincéntri
|
rincèntri, rincéntri
|
rincèntri, rincéntri
|
rincentriàmo
|
rincentriàte
|
rincèntrino, rincéntrino
|
| imperfect
|
rincentràssi
|
rincentràssi
|
rincentràsse
|
rincentràssimo
|
rincentràste
|
rincentràssero
|
| imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
|
rincèntra, rincéntra
|
rincèntri, rincéntri
|
rincentriàmo
|
rincentràte
|
rincèntrino, rincéntrino
|
| negative imperative
|
|
non rincentràre
|
non rincèntri, non rincéntri
|
non rincentriàmo
|
non rincentràte
|
non rincèntrino, non rincéntrino
|
References
Anagrams