ringatott

Hungarian

Etymology

ringat +‎ -ott

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈriŋɡɒtotː]
  • Hyphenation: rin‧ga‧tott

Verb

ringatott

  1. third-person singular indicative past indefinite of ringat

Participle

ringatott

  1. past participle of ringat

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative ringatott ringatottak
accusative ringatottat ringatottakat
dative ringatottnak ringatottaknak
instrumental ringatottal ringatottakkal
causal-final ringatottért ringatottakért
translative ringatottá ringatottakká
terminative ringatottig ringatottakig
essive-formal ringatottként ringatottakként
essive-modal
inessive ringatottban ringatottakban
superessive ringatotton ringatottakon
adessive ringatottnál ringatottaknál
illative ringatottba ringatottakba
sublative ringatottra ringatottakra
allative ringatotthoz ringatottakhoz
elative ringatottból ringatottakból
delative ringatottról ringatottakról
ablative ringatottól ringatottaktól
non-attributive
possessive – singular
ringatotté ringatottaké
non-attributive
possessive – plural
ringatottéi ringatottakéi