riparius
Latin
Etymology
From rīpa (“river bank”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [riːˈpaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [riˈpaː.ri.us]
Adjective
rīpārius (feminine rīpāria, neuter rīpārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | rīpārius | rīpāria | rīpārium | rīpāriī | rīpāriae | rīpāria | |
| genitive | rīpāriī | rīpāriae | rīpāriī | rīpāriōrum | rīpāriārum | rīpāriōrum | |
| dative | rīpāriō | rīpāriae | rīpāriō | rīpāriīs | |||
| accusative | rīpārium | rīpāriam | rīpārium | rīpāriōs | rīpāriās | rīpāria | |
| ablative | rīpāriō | rīpāriā | rīpāriō | rīpāriīs | |||
| vocative | rīpārie | rīpāria | rīpārium | rīpāriī | rīpāriae | rīpāria | |
Derived terms
Descendants
References
- “riparius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "riparius", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- riparius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.