risanguinare
Italian
Etymology
From ri- + sanguinare.
Verb
risanguinàre (first-person singular present risànguino, first-person singular past historic risanguinài, past participle risanguinàto, auxiliary avére)
- to bleed again
Conjugation
Conjugation of risanguinàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | risanguinàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | risanguinàndo | |||
| present participle | risanguinànte | past participle | risanguinàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | risànguino | risànguini | risànguina | risanguiniàmo | risanguinàte | risànguinano |
| imperfect | risanguinàvo | risanguinàvi | risanguinàva | risanguinavàmo | risanguinavàte | risanguinàvano |
| past historic | risanguinài | risanguinàsti | risanguinò | risanguinàmmo | risanguinàste | risanguinàrono |
| future | risanguinerò | risanguinerài | risanguinerà | risanguinerémo | risanguineréte | risanguinerànno |
| conditional | risanguinerèi | risanguinerésti | risanguinerèbbe, risanguinerébbe | risanguinerémmo | risanguineréste | risanguinerèbbero, risanguinerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | risànguini | risànguini | risànguini | risanguiniàmo | risanguiniàte | risànguinino |
| imperfect | risanguinàssi | risanguinàssi | risanguinàsse | risanguinàssimo | risanguinàste | risanguinàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| risànguina | risànguini | risanguiniàmo | risanguinàte | risànguinino | ||
| negative imperative | non risanguinàre | non risànguini | non risanguiniàmo | non risanguinàte | non risànguinino | |