risporcare
Italian
Etymology
Verb
risporcàre (first-person singular present rispòrco, first-person singular past historic risporcài, past participle risporcàto, auxiliary avére) (uncommon, transitive)
- to dirty etc. again
Conjugation
Conjugation of risporcàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | risporcàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | risporcàndo | |||
| present participle | risporcànte | past participle | risporcàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | rispòrco | rispòrchi | rispòrca | risporchiàmo | risporcàte | rispòrcano |
| imperfect | risporcàvo | risporcàvi | risporcàva | risporcavàmo | risporcavàte | risporcàvano |
| past historic | risporcài | risporcàsti | risporcò | risporcàmmo | risporcàste | risporcàrono |
| future | risporcherò | risporcherài | risporcherà | risporcherémo | risporcheréte | risporcherànno |
| conditional | risporcherèi | risporcherésti | risporcherèbbe, risporcherébbe | risporcherémmo | risporcheréste | risporcherèbbero, risporcherébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | rispòrchi | rispòrchi | rispòrchi | risporchiàmo | risporchiàte | rispòrchino |
| imperfect | risporcàssi | risporcàssi | risporcàsse | risporcàssimo | risporcàste | risporcàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| rispòrca | rispòrchi | risporchiàmo | risporcàte | rispòrchino | ||
| negative imperative | non risporcàre | non rispòrchi | non risporchiàmo | non risporcàte | non rispòrchino | |