ristaccare
Italian
Etymology
Verb
ristaccàre (first-person singular present ristàcco, first-person singular past historic ristaccài, past participle ristaccàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of ristaccàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | ristaccàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | ristaccàndo | |||
| present participle | ristaccànte | past participle | ristaccàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | ristàcco | ristàcchi | ristàcca | ristacchiàmo | ristaccàte | ristàccano |
| imperfect | ristaccàvo | ristaccàvi | ristaccàva | ristaccavàmo | ristaccavàte | ristaccàvano |
| past historic | ristaccài | ristaccàsti | ristaccò | ristaccàmmo | ristaccàste | ristaccàrono |
| future | ristaccherò | ristaccherài | ristaccherà | ristaccherémo | ristaccheréte | ristaccherànno |
| conditional | ristaccherèi | ristaccherésti | ristaccherèbbe, ristaccherébbe | ristaccherémmo | ristaccheréste | ristaccherèbbero, ristaccherébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | ristàcchi | ristàcchi | ristàcchi | ristacchiàmo | ristacchiàte | ristàcchino |
| imperfect | ristaccàssi | ristaccàssi | ristaccàsse | ristaccàssimo | ristaccàste | ristaccàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| ristàcca | ristàcchi | ristacchiàmo | ristaccàte | ristàcchino | ||
| negative imperative | non ristaccàre | non ristàcchi | non ristacchiàmo | non ristaccàte | non ristàcchino | |