ristacciare
Italian
Etymology
Verb
ristacciàre (first-person singular present ristàccio, first-person singular past historic ristacciài, past participle ristacciàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of ristacciàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | ristacciàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | ristacciàndo | |||
| present participle | ristacciànte | past participle | ristacciàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | ristàccio | ristàcci | ristàccia | ristacciàmo | ristacciàte | ristàcciano |
| imperfect | ristacciàvo | ristacciàvi | ristacciàva | ristacciavàmo | ristacciavàte | ristacciàvano |
| past historic | ristacciài | ristacciàsti | ristacciò | ristacciàmmo | ristacciàste | ristacciàrono |
| future | ristaccerò | ristaccerài | ristaccerà | ristaccerémo | ristacceréte | ristaccerànno |
| conditional | ristaccerèi | ristaccerésti | ristaccerèbbe, ristaccerébbe | ristaccerémmo | ristacceréste | ristaccerèbbero, ristaccerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | ristàcci | ristàcci | ristàcci | ristacciàmo | ristacciàte | ristàccino |
| imperfect | ristacciàssi | ristacciàssi | ristacciàsse | ristacciàssimo | ristacciàste | ristacciàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| ristàccia | ristàcci | ristacciàmo | ristacciàte | ristàccino | ||
| negative imperative | non ristacciàre | non ristàcci | non ristacciàmo | non ristacciàte | non ristàccino | |