ristimare
Italian
Etymology
Verb
ristimàre (first-person singular present ristìmo, first-person singular past historic ristimài, past participle ristimàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of ristimàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | ristimàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | ristimàndo | |||
| present participle | ristimànte | past participle | ristimàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | ristìmo | ristìmi | ristìma | ristimiàmo | ristimàte | ristìmano |
| imperfect | ristimàvo | ristimàvi | ristimàva | ristimavàmo | ristimavàte | ristimàvano |
| past historic | ristimài | ristimàsti | ristimò | ristimàmmo | ristimàste | ristimàrono |
| future | ristimerò | ristimerài | ristimerà | ristimerémo | ristimeréte | ristimerànno |
| conditional | ristimerèi | ristimerésti | ristimerèbbe, ristimerébbe | ristimerémmo | ristimeréste | ristimerèbbero, ristimerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | ristìmi | ristìmi | ristìmi | ristimiàmo | ristimiàte | ristìmino |
| imperfect | ristimàssi | ristimàssi | ristimàsse | ristimàssimo | ristimàste | ristimàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| ristìma | ristìmi | ristimiàmo | ristimàte | ristìmino | ||
| negative imperative | non ristimàre | non ristìmi | non ristimiàmo | non ristimàte | non ristìmino | |