ritastare
Italian
Etymology
Verb
ritastàre (first-person singular present ritàsto, first-person singular past historic ritastài, past participle ritastàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of ritastàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | ritastàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | ritastàndo | |||
| present participle | ritastànte | past participle | ritastàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | ritàsto | ritàsti | ritàsta | ritastiàmo | ritastàte | ritàstano |
| imperfect | ritastàvo | ritastàvi | ritastàva | ritastavàmo | ritastavàte | ritastàvano |
| past historic | ritastài | ritastàsti | ritastò | ritastàmmo | ritastàste | ritastàrono |
| future | ritasterò | ritasterài | ritasterà | ritasterémo | ritasteréte | ritasterànno |
| conditional | ritasterèi | ritasterésti | ritasterèbbe, ritasterébbe | ritasterémmo | ritasteréste | ritasterèbbero, ritasterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | ritàsti | ritàsti | ritàsti | ritastiàmo | ritastiàte | ritàstino |
| imperfect | ritastàssi | ritastàssi | ritastàsse | ritastàssimo | ritastàste | ritastàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| ritàsta | ritàsti | ritastiàmo | ritastàte | ritàstino | ||
| negative imperative | non ritastàre | non ritàsti | non ritastiàmo | non ritastàte | non ritàstino | |