ritmikus

Hungarian

Etymology

Borrowed from Latin rhythmicus.[1] With -ikus ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈritmikuʃ]
  • Hyphenation: rit‧mi‧kus
  • Rhymes: -uʃ

Adjective

ritmikus (comparative ritmikusabb, superlative legritmikusabb)

  1. rhythmic

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative ritmikus ritmikusak
accusative ritmikusat ritmikusakat
dative ritmikusnak ritmikusaknak
instrumental ritmikussal ritmikusakkal
causal-final ritmikusért ritmikusakért
translative ritmikussá ritmikusakká
terminative ritmikusig ritmikusakig
essive-formal ritmikusként ritmikusakként
essive-modal
inessive ritmikusban ritmikusakban
superessive ritmikuson ritmikusakon
adessive ritmikusnál ritmikusaknál
illative ritmikusba ritmikusakba
sublative ritmikusra ritmikusakra
allative ritmikushoz ritmikusakhoz
elative ritmikusból ritmikusakból
delative ritmikusról ritmikusakról
ablative ritmikustól ritmikusaktól
non-attributive
possessive – singular
ritmikusé ritmikusaké
non-attributive
possessive – plural
ritmikuséi ritmikusakéi

Derived terms

  • ritmikusan
  • ritmikusság

See also

  • Appendix:Hungarian words ending in -ikus

References

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading

  • ritmikus in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.