rituális
Hungarian
Etymology
From Latin rītuālis (“ritual”).[1] With -ális ending.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈrituaːliʃ]
- Hyphenation: ri‧tu‧á‧lis
- Rhymes: -iʃ
Adjective
rituális (comparative rituálisabb, superlative legrituálisabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rituális | rituálisak |
| accusative | rituálisat | rituálisakat |
| dative | rituálisnak | rituálisaknak |
| instrumental | rituálissal | rituálisakkal |
| causal-final | rituálisért | rituálisakért |
| translative | rituálissá | rituálisakká |
| terminative | rituálisig | rituálisakig |
| essive-formal | rituálisként | rituálisakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | rituálisban | rituálisakban |
| superessive | rituálison | rituálisakon |
| adessive | rituálisnál | rituálisaknál |
| illative | rituálisba | rituálisakba |
| sublative | rituálisra | rituálisakra |
| allative | rituálishoz | rituálisakhoz |
| elative | rituálisból | rituálisakból |
| delative | rituálisról | rituálisakról |
| ablative | rituálistól | rituálisaktól |
| non-attributive possessive – singular |
rituálisé | rituálisaké |
| non-attributive possessive – plural |
rituáliséi | rituálisakéi |
Derived terms
Related terms
References
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
Further reading
- rituális in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.