rodziciel

Polish

Etymology

From rodzić +‎ -ciel.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔˈd͡ʑi.t͡ɕɛl/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ɕɛl
  • Syllabification: ro‧dzi‧ciel

Noun

rodziciel m pers (female equivalent rodzicielka, related adjective rodzicielski)

  1. (archaic) father

Declension

Declension of rodziciel
singular plural
nominative rodziciel rodziciele
genitive rodziciela rodzicieli
dative rodzicielowi rodzicielom
accusative rodziciela rodzicieli
instrumental rodzicielem rodzicielami
locative rodzicielu rodzicielach
vocative rodzicielu rodziciele

Further reading

  • rodziciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rodziciel in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.