romın

Gagauz

Cyrillic ромын

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Romanian român.

Pronunciation

  • IPA(key): /roˈmɨn/
  • Hyphenation: ro‧mın

Adjective

romın (not comparable)

  1. Romanian, of or relating to Romania, the Romanian people, or the Romanian language.

Noun

romın (definite accusative romını, plural romınnar, feminine romınka)

  1. A Romanian person

Declension

Declension of romın
singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) romın romınnar
definite accusative (belirtme) romını romınnarı
dative (yönelme) romına romınnara
locative (bulunma) romında romınnarda
ablative (çıkma) romından romınnardan
genitive (tamlayan) romının romınnarın

Derived terms

Further reading

  • N. A Baskakov, editor (1972), “romın”, in Gagauzsko-Russko-Moldavskij Slovarʹ [Gagauz-Russian-Moldovan Dictionary], Moskva: Izdatelʹstvo Sovetskaja Enciklopedija, →ISBN, page 384