romlott
Hungarian
Etymology
romlik + -ott (past-tense and past-participle suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈromlotː]
- Hyphenation: rom‧lott
- Rhymes: -otː
Verb
romlott
- third-person singular indicative past indefinite of romlik
Participle
romlott
- (now rare) past participle of romlik
- Synonyms: elromlott, megromlott
Adjective
romlott (comparative romlottabb, superlative legromlottabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | romlott | romlottak |
| accusative | romlottat | romlottakat |
| dative | romlottnak | romlottaknak |
| instrumental | romlottal | romlottakkal |
| causal-final | romlottért | romlottakért |
| translative | romlottá | romlottakká |
| terminative | romlottig | romlottakig |
| essive-formal | romlottként | romlottakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | romlottban | romlottakban |
| superessive | romlotton | romlottakon |
| adessive | romlottnál | romlottaknál |
| illative | romlottba | romlottakba |
| sublative | romlottra | romlottakra |
| allative | romlotthoz | romlottakhoz |
| elative | romlottból | romlottakból |
| delative | romlottról | romlottakról |
| ablative | romlottól | romlottaktól |
| non-attributive possessive – singular |
romlotté | romlottaké |
| non-attributive possessive – plural |
romlottéi | romlottakéi |
Derived terms
- romlottan
- romlottság
Further reading
- romlott in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.