rorsman
Swedish
Etymology
Compound of ror (“rudder”) + -s- + man.
Noun
rorsman c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | rorsman | rorsmans |
| definite | rorsmannen | rorsmannens | |
| plural | indefinite | rorsmän | rorsmäns |
| definite | rorsmännen | rorsmännens |
Compound of ror (“rudder”) + -s- + man.
rorsman c
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | rorsman | rorsmans |
| definite | rorsmannen | rorsmannens | |
| plural | indefinite | rorsmän | rorsmäns |
| definite | rorsmännen | rorsmännens |