rosszindulatú

Hungarian

Etymology

rossz (bad) +‎ indulatú (intentioned), from indulat +‎ .

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈrosːindulɒtuː]
  • Hyphenation: rossz‧in‧du‧la‧tú
  • Rhymes: -tuː

Adjective

rosszindulatú (comparative rosszindulatúbb, superlative legrosszindulatúbb)

  1. malevolent, evil-minded, malicious (having or displaying ill will, wishing harm on others)
    Synonym: gonosz
    Antonym: jóindulatú
  2. (medicine) malignant (tending to produce death, threatening a fatal issue)
    Synonym: malignus
    Antonym: jóindulatú

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative rosszindulatú rosszindulatúak
accusative rosszindulatút rosszindulatúakat
dative rosszindulatúnak rosszindulatúaknak
instrumental rosszindulatúval rosszindulatúakkal
causal-final rosszindulatúért rosszindulatúakért
translative rosszindulatúvá rosszindulatúakká
terminative rosszindulatúig rosszindulatúakig
essive-formal rosszindulatúként rosszindulatúakként
essive-modal
inessive rosszindulatúban rosszindulatúakban
superessive rosszindulatún rosszindulatúakon
adessive rosszindulatúnál rosszindulatúaknál
illative rosszindulatúba rosszindulatúakba
sublative rosszindulatúra rosszindulatúakra
allative rosszindulatúhoz rosszindulatúakhoz
elative rosszindulatúból rosszindulatúakból
delative rosszindulatúról rosszindulatúakról
ablative rosszindulatútól rosszindulatúaktól
non-attributive
possessive – singular
rosszindulatúé rosszindulatúaké
non-attributive
possessive – plural
rosszindulatúéi rosszindulatúakéi

Derived terms

  • rosszindulatú szoftver

Further reading

  • rosszindulatú in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.