rozčtvrtit

Czech

Etymology

From roz- +‎ čtvrtit.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈrost͡ʃtvr̩cɪt]

Verb

rozčtvrtit pf (imperfective čtvrtit)

  1. to quarter (divide into quarters)

Conjugation

Conjugation of rozčtvrtit
infinitive rozčtvrtit, rozčtvrtiti active adjective rozčtvrtivší


verbal noun rozčtvrcení passive adjective rozčtvrcený
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person rozčtvrtím rozčtvrtíme rozčtvrťme
2nd person rozčtvrtíš rozčtvrtíte rozčtvrť rozčtvrťte
3rd person rozčtvrtí rozčtvrtí

The verb rozčtvrtit does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate rozčtvrtil rozčtvrtili rozčtvrcen rozčtvrceni
masculine inanimate rozčtvrtily rozčtvrceny
feminine rozčtvrtila rozčtvrcena
neuter rozčtvrtilo rozčtvrtila rozčtvrceno rozčtvrcena
transgressives present past
masculine singular rozčtvrtiv
feminine + neuter singular rozčtvrtivši
plural rozčtvrtivše

Further reading