rozbłysk
Polish
Etymology
Deverbal from rozbłyskać.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɔz.bwɘsk/
- Rhymes: -ɔzbwɘsk
- Syllabification: roz‧błysk
Noun
rozbłysk m inan
- (literary) flare-up (outbreak, outburst, or eruption of intense light)
- flare-up (sudden, unexpected sensation and feeling of something particularly important)
Declension
Declension of rozbłysk
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozbłysk | rozbłyski |
| genitive | rozbłysku | rozbłysków |
| dative | rozbłyskowi | rozbłyskom |
| accusative | rozbłysk | rozbłyski |
| instrumental | rozbłyskiem | rozbłyskami |
| locative | rozbłysku | rozbłyskach |
| vocative | rozbłysku | rozbłyski |
Derived terms
adjective
- rozbłyskowy
Related terms
verbs
- rozbłyskać impf
- rozbłyskiwać impf
- rozbłysnąć pf