rozbiegnąć

Polish

From roz- +‎ biegnąć.

rozbiegnąć pf (imperfective rozbiegać)

(reflexive with się) to run away from one another, to run in different directions
(reflexive with się) to scatter, to diverge, to spread
(reflexive with się) to accelerate to one's full speed when running

Conjugation of *rozbiegnąć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozbiegnąć
future tense	1^st	rozbiegnę			rozbiegniemy
	2^nd	rozbiegniesz			rozbiegniecie
	3^rd	rozbiegnie			rozbiegną
	impersonal	rozbiegnie się
past tense	1^st	rozbiegnąłem, -(e)m rozbiegnął	rozbiegnęłam, -(e)m rozbiegnęła	rozbiegnęłom, -(e)m rozbiegnęło	rozbiegnęliśmy, -(e)śmy rozbiegnęli	rozbiegnęłyśmy, -(e)śmy rozbiegnęły
	2^nd	rozbiegnąłeś, -(e)ś rozbiegnął	rozbiegnęłaś, -(e)ś rozbiegnęła	rozbiegnęłoś, -(e)ś rozbiegnęło	rozbiegnęliście, -(e)ście rozbiegnęli	rozbiegnęłyście, -(e)ście rozbiegnęły
	3^rd	rozbiegnął	rozbiegnęła	rozbiegnęło	rozbiegnęli	rozbiegnęły
	impersonal	rozbiegnięto
conditional	1^st	rozbiegnąłbym, bym rozbiegnął	rozbiegnęłabym, bym rozbiegnęła	rozbiegnęłobym, bym rozbiegnęło	rozbiegnęlibyśmy, byśmy rozbiegnęli	rozbiegnęłybyśmy, byśmy rozbiegnęły
	2^nd	rozbiegnąłbyś, byś rozbiegnął	rozbiegnęłabyś, byś rozbiegnęła	rozbiegnęłobyś, byś rozbiegnęło	rozbiegnęlibyście, byście rozbiegnęli	rozbiegnęłybyście, byście rozbiegnęły
	3^rd	rozbiegnąłby, by rozbiegnął	rozbiegnęłaby, by rozbiegnęła	rozbiegnęłoby, by rozbiegnęło	rozbiegnęliby, by rozbiegnęli	rozbiegnęłyby, by rozbiegnęły
	impersonal	rozbiegnięto by
imperative	1^st	niech rozbiegnę			rozbiegnijmy
	2^nd	rozbiegnij			rozbiegnijcie
	3^rd	niech rozbiegnie			niech rozbiegną
anterior adverbial participle		rozbiegnąwszy
verbal noun		rozbiegnięcie