rozbitek

Polish

Etymology

From rozbić +‎ -ek.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔzˈbi.tɛk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -itɛk
  • Syllabification: roz‧bi‧tek

Noun

rozbitek m pers

  1. castaway

Declension

Declension of rozbitek
singular plural
nominative rozbitek rozbitkowie/rozbitki (deprecative)
genitive rozbitka rozbitków
dative rozbitkowi rozbitkom
accusative rozbitka rozbitków
instrumental rozbitkiem rozbitkami
locative rozbitku rozbitkach
vocative rozbitku rozbitkowie
verb

Further reading

  • rozbitek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozbitek in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.