rozbrat

Polish

Etymology

Deverbal from rozbratać. First attested in the 16th century.[1]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈrɔz.brat/
  • Rhymes: -ɔzbrat
  • Syllabification: roz‧brat

Noun

rozbrat m inan

  1. (literary) gulf (difference, especially a large difference, between groups)
    Synonym: rozłam

Declension

Declension of rozbrat
singular plural
nominative rozbrat rozbraty
genitive rozbratu rozbratów
dative rozbratowi rozbratom
accusative rozbrat rozbraty
instrumental rozbratem rozbratami
locative rozbracie rozbratach
vocative rozbracie rozbraty
verbs
  • rozbracić pf
  • rozbratać pf
  • rozbratnić pf

References

  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ROZBRAT”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.