rozcięcie

Polish

Etymology

From rozciąć +‎ -cie.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔsˈt͡ɕɛɲ.t͡ɕɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
  • Syllabification: roz‧cię‧cie

Noun

rozcięcie n

  1. (uncountable) verbal noun of rozciąć
  2. cut, gash
  3. slit (e.g. in a dress)

Declension

Declension of rozcięcie
singular plural
nominative rozcięcie rozcięcia
genitive rozcięcia rozcięć
dative rozcięciu rozcięciom
accusative rozcięcie rozcięcia
instrumental rozcięciem rozcięciami
locative rozcięciu rozcięciach
vocative rozcięcie rozcięcia

Further reading

  • rozcięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozcięcie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.