rozegnać

Polish

Etymology

From roze- +‎ gnać.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔˈzɛ.ɡnat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛɡnat͡ɕ
  • Syllabification: ro‧ze‧gnać

Verb

rozegnać pf (imperfective rozganiać)

  1. (transitive) to scatter, to disperse, to break up
    Synonyms: rozgonić, rozpędzić

Conjugation

Conjugation of rozegnać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozegnać
future tense 1st rozegnam rozegnamy
2nd rozegnasz rozegnacie
3rd rozegna rozegnają
impersonal rozegna się
past tense 1st rozegnałem,
-(e)m rozegnał 		rozegnałam,
-(e)m rozegnała 		rozegnałom,
-(e)m rozegnało 		rozegnaliśmy,
-(e)śmy rozegnali 		rozegnałyśmy,
-(e)śmy rozegnały
2nd rozegnałeś,
-(e)ś rozegnał 		rozegnałaś,
-(e)ś rozegnała 		rozegnałoś,
-(e)ś rozegnało 		rozegnaliście,
-(e)ście rozegnali 		rozegnałyście,
-(e)ście rozegnały
3rd rozegnał rozegnała rozegnało rozegnali rozegnały
impersonal rozegnano
conditional 1st rozegnałbym,
bym rozegnał 		rozegnałabym,
bym rozegnała 		rozegnałobym,
bym rozegnało 		rozegnalibyśmy,
byśmy rozegnali 		rozegnałybyśmy,
byśmy rozegnały
2nd rozegnałbyś,
byś rozegnał 		rozegnałabyś,
byś rozegnała 		rozegnałobyś,
byś rozegnało 		rozegnalibyście,
byście rozegnali 		rozegnałybyście,
byście rozegnały
3rd rozegnałby,
by rozegnał 		rozegnałaby,
by rozegnała 		rozegnałoby,
by rozegnało 		rozegnaliby,
by rozegnali 		rozegnałyby,
by rozegnały
impersonal rozegnano by
imperative 1st niech rozegnam rozegnajmy
2nd rozegnaj rozegnajcie
3rd niech rozegna niech rozegnają
passive adjectival participle rozegnany rozegnana rozegnane rozegnani rozegnane
anterior adverbial participle rozegnawszy
verbal noun rozegnanie

Further reading

  • rozegnać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozegnać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.