rozgarnięty
Polish
Etymology
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -ɛntɘ
- Syllabification: roz‧gar‧nię‧ty
Adjective
rozgarnięty (comparative bardziej rozgarnięty, superlative najbardziej rozgarnięty, no derived adverb)
- (colloquial or dialectal, Far Masovian) sharp-witted, quick-witted
- Synonym: pojętny
- Antonym: nierozgarnięty
Declension
Declension of rozgarnięty (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | rozgarnięty | rozgarnięta | rozgarnięte | rozgarnięci | rozgarnięte | |
| genitive | rozgarniętego | rozgarniętej | rozgarniętego | rozgarniętych | ||
| dative | rozgarniętemu | rozgarniętej | rozgarniętemu | rozgarniętym | ||
| accusative | rozgarniętego | rozgarnięty | rozgarniętą | rozgarnięte | rozgarniętych | rozgarnięte |
| instrumental | rozgarniętym | rozgarniętą | rozgarniętym | rozgarniętymi | ||
| locative | rozgarniętym | rozgarniętej | rozgarniętym | rozgarniętych | ||
Related terms
verbs
Participle
rozgarnięty (passive adjectival)
- passive adjectival participle of rozgarnąć
Further reading
- rozgarnięty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozgarnięty in Polish dictionaries at PWN
- Wojciech Grzegorzewicz (1894) “rozgarńęty”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 120