rozgoryczony

Polish

Etymology

From rozgoryczyć +‎ -ony.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔz.ɡɔ.rɘˈt͡ʂɔ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: roz‧go‧ry‧czo‧ny

Adjective

rozgoryczony (comparative bardziej rozgoryczony, superlative najbardziej rozgoryczony, no derived adverb)

  1. bitter, resentful
    Synonym: zgorzkniały

Declension

Declension of rozgoryczony (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative rozgoryczony rozgoryczona rozgoryczone rozgoryczeni rozgoryczone
genitive rozgoryczonego rozgoryczonej rozgoryczonego rozgoryczonych
dative rozgoryczonemu rozgoryczonej rozgoryczonemu rozgoryczonym
accusative rozgoryczonego rozgoryczony rozgoryczoną rozgoryczone rozgoryczonych rozgoryczone
instrumental rozgoryczonym rozgoryczoną rozgoryczonym rozgoryczonymi
locative rozgoryczonym rozgoryczonej rozgoryczonym rozgoryczonych

Participle

rozgoryczony (passive adjectival)

  1. masculine singular passive adjectival participle of rozgoryczyć

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.