rozmamrać

Polish

Alternative forms

Etymology

From roz- +‎ mamrać.

Pronunciation

Verb

rozmamrać pf (imperfective mamrać)

  1. (transitive, Far Masovian) to jumble (to make a mess of something)
    Nie ogarnął zboża w śpi­chlerzu, tylko je rozmamrał.He didn't take care of the grain in the granary, he just tossed it around and made a mess.
  2. (intransitive, Kuyavia) to dress sloppily, to have one's clothes unbuttoned

Further reading

  • Antoni Waga (1860) “mamrać”, in “Abecadłowy spis wyrazów ludowego języka w okolicach Łomży, Wizny i przyległych”, in Kazimierz Władysław Wóycicki, editor, Biblioteka Warszawska (in Polish), volume 2, Warsaw, page 754
  • Hieronim Łopaciński (1892) “rozmamrać”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 216