rozmaryn

See also: rozmarýn

Polish

Etymology

Internationalism; compare English rosemary, French romarin, German Rosmarin, ultimately from Latin rōsmarīnus.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔzˈma.rɘn/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -arɘn
  • Syllabification: roz‧ma‧ryn

Noun

rozmaryn m inan (diminutive rozmarynek)

  1. rosemary (shrub)
  2. rosemary (spice)

Declension

Declension of rozmaryn
singular plural
nominative rozmaryn rozmaryny
genitive rozmarynu rozmarynów
dative rozmarynowi rozmarynom
accusative rozmaryn rozmaryny
instrumental rozmarynem rozmarynami
locative rozmarynie rozmarynach
vocative rozmarynie rozmaryny

Derived terms

adjective
  • rozmarynowy
noun
  • rozmarynowiec

Further reading

  • rozmaryn in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozmaryn in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.