rozmiłowany

Polish

Etymology

From rozmiłować +‎ -any.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔz.mi.wɔˈva.nɘ/
  • Rhymes: -anɘ
  • Syllabification: roz‧mi‧ło‧wa‧ny

Adjective

rozmiłowany (comparative bardziej rozmiłowany, superlative najbardziej rozmiłowany, no derived adverb)

  1. enamoured, passionate [with w (+ locative) ‘with/about something’]

Declension

Declension of rozmiłowany (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative rozmiłowany rozmiłowana rozmiłowane rozmiłowani rozmiłowane
genitive rozmiłowanego rozmiłowanej rozmiłowanego rozmiłowanych
dative rozmiłowanemu rozmiłowanej rozmiłowanemu rozmiłowanym
accusative rozmiłowanego rozmiłowany rozmiłowaną rozmiłowane rozmiłowanych rozmiłowane
instrumental rozmiłowanym rozmiłowaną rozmiłowanym rozmiłowanymi
locative rozmiłowanym rozmiłowanej rozmiłowanym rozmiłowanych

Participle

rozmiłowany (passive adjectival)

  1. masculine singular passive adjectival participle of rozmiłować

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.