rozmienić

Polish

Etymology

From roz- +‎ mienić.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔzˈmjɛ.ɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧mie‧nić

Verb

rozmienić pf (imperfective rozmieniać)

  1. (transitive) to break, to change (divide money into smaller units)

Conjugation

Conjugation of rozmienić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozmienić
future tense 1st rozmienię rozmienimy
2nd rozmienisz rozmienicie
3rd rozmieni rozmienią
impersonal rozmieni się
past tense 1st rozmieniłem,
-(e)m rozmienił 		rozmieniłam,
-(e)m rozmieniła 		rozmieniłom,
-(e)m rozmieniło 		rozmieniliśmy,
-(e)śmy rozmienili 		rozmieniłyśmy,
-(e)śmy rozmieniły
2nd rozmieniłeś,
-(e)ś rozmienił 		rozmieniłaś,
-(e)ś rozmieniła 		rozmieniłoś,
-(e)ś rozmieniło 		rozmieniliście,
-(e)ście rozmienili 		rozmieniłyście,
-(e)ście rozmieniły
3rd rozmienił rozmieniła rozmieniło rozmienili rozmieniły
impersonal rozmieniono
conditional 1st rozmieniłbym,
bym rozmienił 		rozmieniłabym,
bym rozmieniła 		rozmieniłobym,
bym rozmieniło 		rozmienilibyśmy,
byśmy rozmienili 		rozmieniłybyśmy,
byśmy rozmieniły
2nd rozmieniłbyś,
byś rozmienił 		rozmieniłabyś,
byś rozmieniła 		rozmieniłobyś,
byś rozmieniło 		rozmienilibyście,
byście rozmienili 		rozmieniłybyście,
byście rozmieniły
3rd rozmieniłby,
by rozmienił 		rozmieniłaby,
by rozmieniła 		rozmieniłoby,
by rozmieniło 		rozmieniliby,
by rozmienili 		rozmieniłyby,
by rozmieniły
impersonal rozmieniono by
imperative 1st niech rozmienię rozmieńmy
2nd rozmień rozmieńcie
3rd niech rozmieni niech rozmienią
passive adjectival participle rozmieniony rozmieniona rozmienione rozmienieni rozmienione
anterior adverbial participle rozmieniwszy
verbal noun rozmienienie

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.