rozpałka

Polish

Etymology

From rozpalić +‎ -ka.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔsˈpaw.ka/
  • Rhymes: -awka
  • Syllabification: roz‧pał‧ka

Noun

rozpałka f

  1. kindling, tinder
    Synonym: podpałka

Declension

Declension of rozpałka
singular plural
nominative rozpałka rozpałki
genitive rozpałki rozpałek
dative rozpałce rozpałkom
accusative rozpałkę rozpałki
instrumental rozpałką rozpałkami
locative rozpałce rozpałkach
vocative rozpałko rozpałki
verbs

Further reading

  • rozpałka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpałka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.