rozpaść

Polish

Etymology

From roz- +‎ paść.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɔs.paɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔspaɕt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧paść

Verb

rozpaść pf (imperfective rozpadać)

  1. (reflexive with się) to fall apart, to disintegrate

Conjugation

Conjugation of rozpaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpaść
future tense 1st rozpadnę rozpadniemy
2nd rozpadniesz rozpadniecie
3rd rozpadnie rozpadną
impersonal rozpadnie się
past tense 1st rozpadłem,
-(e)m rozpadł 		rozpadłam,
-(e)m rozpadła 		rozpadłom,
-(e)m rozpadło 		rozpadliśmy,
-(e)śmy rozpadli 		rozpadłyśmy,
-(e)śmy rozpadły
2nd rozpadłeś,
-(e)ś rozpadł 		rozpadłaś,
-(e)ś rozpadła 		rozpadłoś,
-(e)ś rozpadło 		rozpadliście,
-(e)ście rozpadli 		rozpadłyście,
-(e)ście rozpadły
3rd rozpadł rozpadła rozpadło rozpadli rozpadły
impersonal rozpadnięto
conditional 1st rozpadłbym,
bym rozpadł 		rozpadłabym,
bym rozpadła 		rozpadłobym,
bym rozpadło 		rozpadlibyśmy,
byśmy rozpadli 		rozpadłybyśmy,
byśmy rozpadły
2nd rozpadłbyś,
byś rozpadł 		rozpadłabyś,
byś rozpadła 		rozpadłobyś,
byś rozpadło 		rozpadlibyście,
byście rozpadli 		rozpadłybyście,
byście rozpadły
3rd rozpadłby,
by rozpadł 		rozpadłaby,
by rozpadła 		rozpadłoby,
by rozpadło 		rozpadliby,
by rozpadli 		rozpadłyby,
by rozpadły
impersonal rozpadnięto by
imperative 1st niech rozpadnę rozpadnijmy
2nd rozpadnij rozpadnijcie
3rd niech rozpadnie niech rozpadną
passive adjectival participle rozpadnięty rozpadnięta rozpadnięte rozpadnięci rozpadnięte
anterior adverbial participle rozpadłszy
verbal noun rozpadnięcie
nouns

Further reading

  • rozpaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpaść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.