rozpieszczony

Polish

Etymology

From rozpieścić +‎ -ony.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔs.pjɛʂˈt͡ʂɔ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: roz‧piesz‧czo‧ny

Adjective

rozpieszczony (comparative bardziej rozpieszczony, superlative najbardziej rozpieszczony, no derived adverb)

  1. spoiled (overly pampered)

Declension

Declension of rozpieszczony (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative rozpieszczony rozpieszczona rozpieszczone rozpieszczeni rozpieszczone
genitive rozpieszczonego rozpieszczonej rozpieszczonego rozpieszczonych
dative rozpieszczonemu rozpieszczonej rozpieszczonemu rozpieszczonym
accusative rozpieszczonego rozpieszczony rozpieszczoną rozpieszczone rozpieszczonych rozpieszczone
instrumental rozpieszczonym rozpieszczoną rozpieszczonym rozpieszczonymi
locative rozpieszczonym rozpieszczonej rozpieszczonym rozpieszczonych
verbs

Participle

rozpieszczony (passive adjectival)

  1. masculine singular passive adjectival participle of rozpieścić

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.