rozpleść

Polish

Etymology

From roz- +‎ pleść.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɔs.plɛɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔsplɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧pleść

Verb

rozpleść pf (imperfective rozplatać)

  1. (transitive) to unplait, to unravel, unbraid, unweave

Conjugation

Conjugation of rozpleść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpleść
future tense 1st rozplotę rozpleciemy
2nd rozpleciesz rozpleciecie
3rd rozplecie rozplotą
impersonal rozplecie się
past tense 1st rozplotłem,
-(e)m rozplótł 		rozplotłam,
-(e)m rozplotła 		rozplotłom,
-(e)m rozplotło 		rozpletliśmy,
-(e)śmy rozpletli 		rozplotłyśmy,
-(e)śmy rozplotły
2nd rozplotłeś,
-(e)ś rozplótł 		rozplotłaś,
-(e)ś rozplotła 		rozplotłoś,
-(e)ś rozplotło 		rozpletliście,
-(e)ście rozpletli 		rozplotłyście,
-(e)ście rozplotły
3rd rozplótł rozplotła rozplotło rozpletli rozplotły
impersonal rozpleciono
conditional 1st rozplótłbym,
bym rozplótł 		rozplotłabym,
bym rozplotła 		rozplotłobym,
bym rozplotło 		rozpletlibyśmy,
byśmy rozpletli 		rozplotłybyśmy,
byśmy rozplotły
2nd rozplótłbyś,
byś rozplótł 		rozplotłabyś,
byś rozplotła 		rozplotłobyś,
byś rozplotło 		rozpletlibyście,
byście rozpletli 		rozplotłybyście,
byście rozplotły
3rd rozplótłby,
by rozplótł 		rozplotłaby,
by rozplotła 		rozplotłoby,
by rozplotło 		rozpletliby,
by rozpletli 		rozplotłyby,
by rozplotły
impersonal rozpleciono by
imperative 1st niech rozplotę rozplećmy
2nd rozpleć rozplećcie
3rd niech rozplecie niech rozplotą
passive adjectival participle rozpleciony rozpleciona rozplecione rozpleceni rozplecione
anterior adverbial participle rozplótłszy
verbal noun rozplecenie

Further reading

  • rozpleść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpleść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.