rozproszenie
Polish
Etymology
From rozproszyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.prɔˈʂɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: roz‧pro‧sze‧nie
Noun
rozproszenie n
- verbal noun of rozproszyć
- dispersal
Declension
Declension of rozproszenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozproszenie | rozproszenia |
| genitive | rozproszenia | rozproszeń |
| dative | rozproszeniu | rozproszeniom |
| accusative | rozproszenie | rozproszenia |
| instrumental | rozproszeniem | rozproszeniami |
| locative | rozproszeniu | rozproszeniach |
| vocative | rozproszenie | rozproszenia |
Further reading
- rozproszenie in Polish dictionaries at PWN