rozpuk

Polish

Etymology

Deverbal from rozpuknąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɔs.puk/
  • Rhymes: -ɔspuk
  • Syllabification: roz‧puk

Noun

rozpuk m inan

  1. (obsolete) burst, snap

Declension

Declension of rozpuk
singular plural
nominative rozpuk rozpuki
genitive rozpuku rozpuków
dative rozpukowi rozpukom
accusative rozpuk rozpuki
instrumental rozpukiem rozpukami
locative rozpuku rozpukach
vocative rozpuku rozpuki

Derived terms

adverbs
  • do rozpuku
adjectives
  • rozpukły
verbs
  • rozpukać

Further reading

  • rozpuk in Polish dictionaries at PWN
  • rozpuk in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.