rozpustnica

See also: rozpustnicą

Polish

Etymology

From rozpusta +‎ -nica.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔs.pustˈɲi.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: roz‧pust‧ni‧ca

Noun

rozpustnica f (male equivalent rozpustnik)

  1. female equivalent of rozpustnik (“debauchee, libertine”)
    Synonym: bezwstydnica

Declension

Declension of rozpustnica
singular plural
nominative rozpustnica rozpustnice
genitive rozpustnicy rozpustnic
dative rozpustnicy rozpustnicom
accusative rozpustnicę rozpustnice
instrumental rozpustnicą rozpustnicami
locative rozpustnicy rozpustnicach
vocative rozpustnico rozpustnice
adjective
adverb
  • rozpustnie
nouns
verbs

Further reading

  • rozpustnica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpustnica in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.