rozpuszczalnik
Polish
Etymology
From rozpuszczalny + -ik.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.puʂˈt͡ʂal.ɲik/
Audio: (file) - Rhymes: -alɲik
- Syllabification: roz‧pusz‧czal‧nik
Noun
rozpuszczalnik m inan
- solvent (liquid)
Declension
Declension of rozpuszczalnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozpuszczalnik | rozpuszczalniki |
| genitive | rozpuszczalnika | rozpuszczalników |
| dative | rozpuszczalnikowi | rozpuszczalnikom |
| accusative | rozpuszczalnik | rozpuszczalniki |
| instrumental | rozpuszczalnikiem | rozpuszczalnikami |
| locative | rozpuszczalniku | rozpuszczalnikach |
| vocative | rozpuszczalniku | rozpuszczalniki |
Derived terms
adjectives
- bezrozpuszczalnikowy
- rozpuszczalnikowy
Further reading
- rozpuszczalnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozpuszczalnik in Polish dictionaries at PWN