rozstąpić

Polish

Etymology

From roz- +‎ stąpić.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔsˈstɔm.pit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔmpit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧stą‧pić

Verb

rozstąpić pf (imperfective rozstępować)

  1. (reflexive with się) to move aside, to step aside
  2. (reflexive with się) to crack, to open up

Conjugation

Conjugation of rozstąpić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozstąpić
future tense 1st rozstąpię rozstąpimy
2nd rozstąpisz rozstąpicie
3rd rozstąpi rozstąpią
impersonal rozstąpi się
past tense 1st rozstąpiłem,
-(e)m rozstąpił 		rozstąpiłam,
-(e)m rozstąpiła 		rozstąpiłom,
-(e)m rozstąpiło 		rozstąpiliśmy,
-(e)śmy rozstąpili 		rozstąpiłyśmy,
-(e)śmy rozstąpiły
2nd rozstąpiłeś,
-(e)ś rozstąpił 		rozstąpiłaś,
-(e)ś rozstąpiła 		rozstąpiłoś,
-(e)ś rozstąpiło 		rozstąpiliście,
-(e)ście rozstąpili 		rozstąpiłyście,
-(e)ście rozstąpiły
3rd rozstąpił rozstąpiła rozstąpiło rozstąpili rozstąpiły
impersonal rozstąpiono
conditional 1st rozstąpiłbym,
bym rozstąpił 		rozstąpiłabym,
bym rozstąpiła 		rozstąpiłobym,
bym rozstąpiło 		rozstąpilibyśmy,
byśmy rozstąpili 		rozstąpiłybyśmy,
byśmy rozstąpiły
2nd rozstąpiłbyś,
byś rozstąpił 		rozstąpiłabyś,
byś rozstąpiła 		rozstąpiłobyś,
byś rozstąpiło 		rozstąpilibyście,
byście rozstąpili 		rozstąpiłybyście,
byście rozstąpiły
3rd rozstąpiłby,
by rozstąpił 		rozstąpiłaby,
by rozstąpiła 		rozstąpiłoby,
by rozstąpiło 		rozstąpiliby,
by rozstąpili 		rozstąpiłyby,
by rozstąpiły
impersonal rozstąpiono by
imperative 1st niech rozstąpię rozstąpmy
2nd rozstąp rozstąpcie
3rd niech rozstąpi niech rozstąpią
anterior adverbial participle rozstąpiwszy
verbal noun rozstąpienie

Derived terms

noun

Further reading

  • rozstąpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozstąpić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.