rozstawać się z życiem

• żegnać się z życiem

Literally, “to part with life”.

• IPA^(key): (normal speech) /rɔsˈsta.vat͡ɕ ˈɕɛ‿zʐɘ.t͡ɕɛm/, (careful speech) /rɔsˈsta.vat͡ɕ ˈɕɛw̃‿zʐɘ.t͡ɕɛm/
• Syllabification: roz‧sta‧wać się‿z‿ży‧ciem

rozstawać się z życiem impf (perfective rozstać się z życiem)

1. (intransitive, idiomatic, literary) to be gathered to one's fathers (to die)

   Synonyms: see Thesaurus:umierać

• ktoś rozstaje się z życiem in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozstawać się z życiem in Polish dictionaries at PWN