roztargniony

Polish

Etymology

From roztargnąć +‎ -ony. Calque of French distrait.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔs.tarɡˈɲɔ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: roz‧targ‧nio‧ny

Adjective

roztargniony (comparative bardziej roztargniony, superlative najbardziej roztargniony, no derived adverb)

  1. absent-minded, abstracted, vacant
    Synonyms: nieuważny, rozkojarzony, roztrzepany

Declension

Declension of roztargniony (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative roztargniony roztargniona roztargnione roztargnieni roztargnione
genitive roztargnionego roztargnionej roztargnionego roztargnionych
dative roztargnionemu roztargnionej roztargnionemu roztargnionym
accusative roztargnionego roztargniony roztargnioną roztargnione roztargnionych roztargnione
instrumental roztargnionym roztargnioną roztargnionym roztargnionymi
locative roztargnionym roztargnionej roztargnionym roztargnionych
nouns
verbs

Further reading

  • roztargniony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • roztargniony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.